Week 67

De week begon meteen leuk! Toen ik thuis kwam van school liet mam mij vier enveloppen zien. Eerst wist ik niet meteen wat het was, maar op een gegeven moment had ik het door. De enveloppen kwamen van de Plus waar ik werk. Dit was het geld dat ik had opgehaald met de statiegeldbox. Mensen konden bij de Plus hun statiegeld doneren voor een goed doel en de afgelopen maand was ons Peru-project het goede doel! Toen ik ging kijken hoeveel geld het was, was ik heel erg verbaasd. Het was echt een mooi bedrag waar ik echt heel blij mee was! Ik vond het leuk dat ik nu helemaal zelf extra geld heb opgehaald voor het goede doel. Ik wilde het geld dinsdag aan mijn begeleider geven...

Want dinsdag begon het... Het grote gevecht tegen de ziektes! We moeten met (bijna) de hele groep naar een huisartsenpraktijk om daar inentingen te gaan halen. Daar aangekomen was het best druk met zoveel mensen in een redelijk kleine praktijk. We besloten dus even buiten te gaan staan. Daar vertelde één van onze begeleiders hoe we het dadelijk zouden gaan doen. Ook vertelde hij over een boekje. Een speciaal boekje dat voor ons gemaakt was. Vorige Peru-reizen was er ook zo'n boekje, maar deze werd dan altijd pas op Schiphol uitgedeeld. Deze keer dus niet. We kregen ieder een redelijk dik boekje met daarin van alles over Peru en over onze reis. Zo staat het programma er in, allerlei artikelen over Peru en vooral het regenwoud in Peru en nog veel meer. Leuk om tijdens de vliegreis, en misschien ook al vooraf, te lezen.
Na het uitdelen van het boekje wilde ik het geld aan mijn begeleider geven. Ik vertelde trots waar het geld vandaan kwam, jammer genoeg vond ik de reactie wat tegenvallen. Er werd vrijwel geen aandacht aan besteed, maar dat mag de pret niet dempen. Ik ben toch erg blij (en stiekem wel een beetje trots) dat ik nog zelf zoveel geld heb kunnen verdienen.
Daarna gingen we toch maar met heel de groep naar binnen, zodat iedereen er was als hij/zij aan de beurt zou zijn. Het bleek alfabetisch op voornaam te gaan dus gelukkig was ik een keer niet helemaal als laatste of een van de laatste. Je merkte wel dat er een paar tussen zaten die het iets wat spannend vonden, maar zoals het hoort hielden die zichzelf ook goed staande. Toen ik aan de beurt was vond ik het dan ook erg meevallen. Je ging zitten, armen ontspannen langs je lichaam laten hangen, twee spuitjes erin (de prik die in mijn linker arm ging duurde wel wat lang vond ik, maar goed niks ergs gelukkig) en klaar is kees. Dan nog even papieren bij de receptie inleveren, betalen en de papieren weer terug aannemen. Fluitje van een cent. Was je klaar? Dan mocht je lekker naar huis.

Later deze week was er bij mijn zusje op school een boekenmarkt. Oftewel leuke puzzeltjes en dergelijke voor zo goed als niks. Leuk om daar wat leuke kleine dingen in te slaan om aan de kinderen in Peru weg te geven! Dus ik gaf mijn zusje wat geld en de opdracht, om kleine, lichte maar wel leuke puzzeltjes enz. te kopen, mee.
Toen ze thuis kwam had ze goede zaken gedaan. Voor echt weinig geld had ze een aantal leuke dingen gekocht die ik nu mooi kan gaan weggeven!

Ondertussen is mijn proefwerkweek begonnen. Waarschijnlijk zijn dit de laatste toetsen voordat ik vertrek naar Peru, dus ik moet nu nog echt even knallen voordat ik weg kan gaan.
Maar omdat ik toetsweek had en mijn rooster best wel fijn is had ik vrijdag vrij! Natuurlijk moest ik toen leren, maar ik had ook nog tijd voor andere dingen. Zo ben ik met mijn moeder kleren voor Peru gaan uitzoeken. Welke doe ik aan, welke neem ik mee, welke neem ik mee om weg te geven, welke mogen daar achtergelaten worden... Nou, we kwamen al een heel end maar zijn nog niet klaar. Gelukkig heb ik nog wel even dus nog tijd genoeg, als ik niet dingen ga uitstellen of treuzelen ;)
Toen kwam mijn moeder nog met een goed idee. Ik had nog t-shirts van de beste badmintonner van Nederland liggen. Ik mocht deze verkopen voor Peru. Aangezien zondag de clubkampioenschappen zijn op de badminton vereniging van mijn zusje gaf mij dat de gelegenheid ze dan te verkopen. Dus ik belde de directrice van de club op om te vragen of ik die dag de t-shirts mag verkopen. Eerst werd ik doorverwezen naar een andere mevrouw, maar daarvan kreeg ik toestemming! Nu kan ik nog net voordat ik weg ga nog geld ophalen voor het goede doel! Laten we hopen dat die shirts goed verdienen haha!