Dag 10 & 11 en klaar met "Joep"

Eerst even over onze Joep. Joep is de larve die onder mijn huid had gezeten (ja hij had een naam gekregen, haha). Deze week moesten de hechtingen die in mijn arm zaten verwijderd worden. Dus op woensdag middag ging ik weer naar het ziekenhuis. Gelukkig werden we redelijk snel geholpen. Het duurde niet lang de dermatoloog was al bezig met het verwijderen van de hechtingen. Tijdens het verwijderen zat ik rechtop, maar toen ze begon kreeg ik het opeen erg heet en begon ik te zweten. Ze zeiden dat dit soms een natuurlijke reactie, maar uiteindelijk ging ik nog maar even liggen omdat het een beetje "vreemd" voelde. Gelukkig ging alles helemaal goed en moet ik zeggen dat het mooi genezen is. Hopelijk was dit het laatste wat ik meegenomen had uit Peru haha!
Dan nu nog twee dagen uit mijn dagboek...


Zondag, 19 April 2015
Dag 10: “Prachtig landschap”

Ik werd wakker van de wekker van Sil. Dat was nog best knap aangezien Sil op zijn eigen telefoon lag en er zelf niet wakker van werd. Het ontbijt wat volgde, nadat ik me had klaargemaakt, was erg minimaal. We kregen een kom drinkyoghurt met cornflakes, maar niet. Gelukkig kwamen er broodjes bij toen we zeiden dat het wel erg weinig was. Wat toen weer jammer was, was dat de broodjes heel droog waren en beleg er niet was. Na het ontbijten nog even de laatste spullen inpakken en de tassen naar de bus brengen. De busreis was echt mooi. Het landschap was prachtig! We konden nog beter genieten toen we een paar keer stopten bij ruïnes en daar wandelingen maakten. Hoe mooi het was is niet te omschrijven. Foto’s moeten het woord doen. Naast ruïnes gingen we ook naar een bierbrouwerij en een soort boerderij en museum. Bij de bierbrouwerij werd uitgelegd hoe en waarvan bier gemaakt werd. Proeven kon achteraf, maar dat heb ik niet gedaan. De boerderij en museum hoorden bij elkaar. Er waren Alpaca’s, Lama’s etc. Het was leuk om de verschillende soorten te zien. Het “museum” ging over weven, maar niet gewoon kijken naar voorwerpen aan een muur ofzo, nee, er zaten echt mensen hun werk te maken. Ik had nog erg leuke foto’s van zo’n kindje daar, die misschien wel leuk zijn voor mijn buurvrouw. Toen we uiteindelijk bij de laatste ruïne geweest waren, bleek in dat dorpje er vlakbij onze hostel te liggen. Het hostel was niet helemaal wat ik verwacht had (zeker niet van de buitenkant), maar goed, het was te doen. Het was wel stom dat alle meiden zelf een kamer mochten kiezen om met z’n 3-en of 2-en te slapen, terwijl de jongens in 2 slaapkamers met elk 6 bedden moesten slapen. Na een toelichting van de begeleiding over het verblijf, was er de mogelijkheid cocabladeren te “eten”. Ik heb het overgeslagen, ik doe niet aan zulke dingen mee. Ondertussen kregen we wat geld voor het avondeten. Het was namelijk de bedoeling dat je zelf een restaurantje ging zoeken en eten. Dus, dat was wat ik en mijn “groepje” gingen doen. Misschien is het saai, maar we waren in een pizzeria gaan zitten. Het was klein, knus en super gezellig. We hadden heerlijk gegeten (alleen het toetje was een tegenvaller). Na wat gedoe met geld waren we klaar en ging ik met een paar terug naar het hostel. Daar heb ik eerst even bij Abby, Nienke, Anna, Lisette, Lente en Inge gezeten en ben daarna mijn tanden enz. gaan poetsen. Toen in bed nog even dagboek bijwerken en daarna lekker slapen.

Maandag, 20 April 2015
Dag 11: “Barbiertje”

Ik schrok wakker door hard gebons op de deur. Ik was nog erg slaperig, dus kwam niet zo snel m’n bed uit als normaal. Bij mijn tas inpakken moest ik nog even goed nadenken wat ik mee wilde nemen en wat ik achter liet om later op te halen. Het was wel haasten, want veel tijd hadden we niet. Samen met Bart was ik de enige die op tijd waren bij het ontbijt in een restaurantje in het dorp. Het was erg lekker. 2 lekkere broodjes waarvan ik er één met ei en één met jam belegde. De verse sinaasappelsap en lekker thee, maakten het ontbijt compleet. Toen iedereen klaar was met eten, vertrokken we lopend naar het station. Daar namen we de trein om een deel van de “Incatrail” te reiden. Mooie natuur was er buiten te zien en in de trein zelf kregen we zelfs wat te drinken met 2 cakejes. Na ongeveer 1.5 uur, stapte we uit de trein op een plek waarvan ik me afvroeg of je er wel kon uitstappen. We stonden gewoon naast het spoor en het enige wat er daar was, was een bord met de naam van het gebied. Zoals misschien al te raden is... gingen we lopend, over de treinrails, verder. Best wel spannend! Zeker toen er opeens een trein de hoek om kwam en op 10 meter afstand van je aankomt. Gelukkig reden de treinen niet hard en had je tijd om van de rails weg te gaan. Ik liep bijna heel de reis vooraan. Ik liep mijn eigen tempo, die net iets sneller was dan de rest, waardoor ik lekker alleen voor de groep uit liep. Misschien ongezellig, maar ik vond het heerlijk. Momentje voor mezelf, terwijl ik kon genieten van het adembenemende landschap en rustig foto’s kon maken. Buiten de treinen om, had ik zelf nog een spannend momentje. Na een tijdje, waren er wat tuinen van huisjes aan het spoor, waar ik liep. Bij een van deze huizen, zaten 5 waakhonden achter een hek naar mij wild te blaffen. Ik liep gewoon rustig door, aangezien ze toch achter een hek zaten. Blijkt er nou net nog een gat te zitten in het hek. Ik schrok me kapot. Opeens kwamen er 5 waakhonden achter me aan, die mijn kuiten probeerde te pakken. Snel zette ik het op een lopen en na een tijdje stopte ze met achtervolgen. Gelukkig! Oeff, dat was even spannend! Op mijn broekspijp zag ik nog wat afdrukken van natte hondenpoten, oftewel, ik had geluk gehad. Toen we aankwamen in een dropje, liepen we naar ons hotel, waar we de nacht zouden doorbrengen. De kamers konden we nog niet in, want die waren nog niet klaar. We werden lekker vrij gelaten. Bij de lunch, had ik eerst een sandwich chicken en daarna nog nacho’s met guacamole op. Allebei kei lekker! We aten met dezelfde 10 als vorige keer bij de pizzeria toen we zelf moesten (bij)betalen. Alleen toen we de rekening kregen, schrokken we wel. 350 Sol in totaal (omgerekend ongeveer €117,-). Toevallig zaten de begeleiders in hetzelfde restaurantje, dus haalden wij die er maar even bij. Die kwamen erachter dat we 61 Sol aan servicekosten moesten betalen. Jammer, maar dat wisten we niet! Helemaal goed oplossen lukte niet, want uiteindelijk moesten we nog 320 Sol betalen. Na de lunch, was het mijn moment. Ik wilde naar de barbier, aangezien we nu heel de middag vrij hadden. Inge, Julie, Jade, Floor, Sanne, Bart en Sil wilden wel mee. Na een tijdje zoeken en vragen, vonden we er uiteindelijk een! Toen was het nog even handen en voeten werk om te zorgen dat hij niet mijn haar ging doen, maar mijn baard, maar het lukte ons! Het was precies zoals ik had gedacht. Gewoon met een mes scheren. Geweldige ervaring! Daarna gingen we naar de markt om te kijken voor leuke dingetjes. Ik twijfelde nog of ik i.p.v. de markt, naar de warm water baden moest gaan, maar koos voor de markt. Het bleek een goede keuze te zijn, want het was super gezellig en ik heb veel en goede inkopen gedaan. Een ketting voor mama, een speciaal beeldje als decoratie voor op mijn kamer, speciaal dranksetje voor pap en nog 2 kettingen, waarvan ik nog niet weet voor wie die zijn. Nadat ons rondje markt klaar was, gingen we terug naar het hotel en gingen ik, Bart, Sanne, Lente, Floor en Jade nog even chillen. Na een tijdje kregen we ook kamers toebedeeld en aangezien nog veel mensen weg waren, konden we rustig onze spullen uitpakken. Toen iedereen daarmee klaar was, gingen we avondeten. In een leuk restaurantje at ik kippensoep, spaghetti en als laatste banaan met chocolade. Ondertussen zat ik nog wat te lollen door oogcontact met meiden op het plein te zoeken, waar veel mensen om moesten lachen. Jammer dat ik van mam geen Peruaanse mocht meenemen . Na het eten, ging ik metten naar het hotel, nam ik een koude maar lekkere douche, schreef ik mijn dagboek en ging pitten.

p.s. Na de lunch hebben we nog de dans van Inge geoefend op het plein in het dorp waarvoor we veel belangstelling kregen. (sorry, ik was het vergeten te melden, maar je doet zo veel op een dag, dat je veel al snel vergeet!).