Dag 2 & 3
Door: Rick Wassenaar
Blijf op de hoogte en volg Rick
16 Mei 2015 | Nederland, Naastenbest
Zarterdag, 11 April 2015
Dag 2: “Doorreis”
De dag begon weer lekker vroeg. Om 04:20 werd er op ons raam geklopt dat we op moesten staan. Aangezien ik toch lekker niks aan mijn uiterlijk hoefde te doen, stond ik om 04:30 beneden. Er was nog niemand van de Peru-groep klaar. Ik ging op een bankje in de binnenplaats zitten en begon een poes te aaien die aan kwam lopen. Na een paar minuten, kwam Bernd ook uit zijn slaapkamer. Langzamerhand kwamen er steeds meer mensen. Eerst haalde ik mijn hoofdbagage naar beneden en ging toen in de eetzaal aan een tafel zitten. Het ontbijt was erg lekker met brood, ham, kaas, jam en zelfs een eitje. Daarna de spullen pakken om ze naar de bus te brengen. Dis ging erg soepel door de goede samenwerking. Toen dezelfde busreis, maar nu andersom, naar de luchthaven van Lima. Ik vind het zo’n aparte, maar adembenemende stad, zo anders dan ik gewend ben, maar moeilijk te beschrijven wat er anders is. Het inchecken van de bagage was erg gemakkelijk en we hadden ook niet veel problemen bij de douane. Toen mochten we nog een “vrij zijn”, voordat we naar de gate zouden gaan. Hier heb ik voor het eerst deze reis mijn proefjes oor mijn profielwerkstuk gedaan. Terwijl ik bezig was, moesten we al naar de gate, maar dat maakte voor mij niet zo veel uit. Ik deed de laatste proefjes in de gate en had tijd genoeg aangezien ons vliegtuig minimaal een half uur vertraging had. Daarnaast was het wel spannend, aangezien er werd omgeroepen dat het weer in Cusco erg slecht was. Het bleek nog erger te zijn dan verwacht. We hadden uiteindelijk ongeveer een uur en een kwartier vertraging, maar gelukkig ging het daarna wel snel. Ik vreesde het ergste voor de vlucht... gelukkig iel het heel erg mee! Ik heb heerlijk van het uitzicht kunnen genieten. We hadden een tussenstop in Cusco, maar we konden wel in hetzelfde vliegtuig blijven zitten. De vlucht daarna had iets meer turbulentie, maar het was te handelen. En toen stapte we uit.....Bam! 31 graden C! Meteen zweten.... Welcome in the jungle! Snel wat foto’s schieten en dan de tassen naar de busjes brengen, die op ons stonden te wachten. Natuurlijk zat ik naast mijn bus-mattie Lente. De tocht was niet heel lang, maar wel ontzettend leuk. Ik keek mijn ogen uit en kwam er daarna achter dat ik heel de trip geen woord gezegd had. Toen stopte we bij een speciale brug en werd er een verhaaltje vertelt. Ook kwam er kort een meneer langs die de volgende dag een “toespraak” zou gaan houden voor ons. Toen liepen we een half uurtje naar de haven, waar de boten al volgeladen met onze spullen, lagen te wachten. Toen begonnen we met de boottocht. Prachtig om zo het regenwoud om je heen te zien. Maar het regenwoud is het regenwoud niet zonder regen. Nu was het al de hele tijd prachtig week, maar toen we een bocht door gingen, zagen we de regen hangen. En het was ook een flink buitje. Gelukkig zat ik aan de goede kant van de boot en werd ik niet erg nat. Het aparte is dat toen we de bocht uit waren, de regen ook weg was! Dat is pas een plaatselijke bui. We kregen ook lekker eten in de boot, wat goed vulde. Van tevoren was gezegd, dat het een lange boottocht zou worden.... nou dat was het zeker!! Ik weet niet precies de tijd hoe lang we hebben gevaren, maar reken op een tijd tussen de 4 en 6 uur, lang dus! Ik werd het langzamerhand ook wel zat al ik eerlijk ben, ook al was het super mooi. Er was wel één speciaal iets tijdens de boottocht. We zagen namelijk een Capibara-gezin. Cool! Nu begon het me echt door te dringen...ik zit in het regenwouden in Peru. Wauw!! Toen we eindelijk aankwamen bij de logde, konden we niet rusten (want toch raak je vermoeid van zo’n lange boottocht), want de tassen moesten een lange trap op. Dit ging niet heel soepel en ik wekte me in heet zweet om de tassen naar boven te krijgen. Toen moest alles nog naar de slaapkamers, maar dat was gelukkig niet zo ver. Snel moesten we ons bed een beetje klaarmaken, om daarna te gaan eten. Niet alles was lekker, vond ik. De soep was lekker, het hoofdgerecht niet en het toetje voel ook wat tegen. Ik heb wel alles opgegeten, behalve het saus-prutje van het hoofdgerecht. Na het eten was het snel DEET opsmeren, want we gingen nog een avondwandeling maken. Niet dat het nu de bedoeling was echt op zoek te gaan enz., maar meer als kennismaking met het regenwoud in de nacht. We zegen wel wat kleine leuke dingen zoals een ...., boomkikker, miljoenpoot, etc. Toen we terug waren, even lekker gedoucht en toen richting mijn bed. De volgende dag namelijk weer vroeg op voor een ochtendwandeling. Ben benieuwd!!
Zondag, 12 April 2015
Dag 3: “ 1e echte dag”
Dit zou de eerste echte dag in de jungle worden, Om 05:00 was ik al wakker, ook al hadden we de wekker op 05:30 gezet. Rond 5 voor half 6 stond ik maar op een maakte ik me klaar voor de ochtendwandeling. Tijdens de ochtendwandeling zagen we niet erg veel, alleen wat insecten. Of het dan de moeite waard was? Zeker! Dit kan ik niet jaarlijks doen, dus nu moet ik genieten. Toen we terug waren, was het ontbijt klaar. Lekker ontbijt was het! Boterhammetjes met ei, ham, kaas en jam. Smullen! Zeker als je er nog een bakje verse vruchten bij krijgt met drinkyoghurt. Daarna klaarmaken voor de langere wandeling van de dag, want dat was de planning voor de dag. 2 langere wandelingen in 2 groepen. Maar voordat we daaraan begonnen, zag ik nog even 6 hagedissen op het terrein van de lodge. Mijn eerste wandeltocht wat met John. Dat was wel fijn aangezien John niet zoveel lult als Piet. Het was echt een mooie wandeltocht, met als hoogteput, vind ik, de blauw-gele ara’s die ik zag. Jammer genoeg kon ik geen foto’s maken, omdat ik ze alleen langs zag vliegen. Ook waren er iets spannendere stukjes. Er was bijvoorbeeld een brug waar 1 persoon per keer overheen mocht lopen, want anders zou hij bezwijken onder het gewicht! Daarnaast was er ook een stukje waar we tot onze knieën in het water liepen. Toen baalde ik wel dat er geen laarzen in mijn maar waren op de lodge en mijn bergschoenen dus kletsnat werden. Maar ach, het is het regenwoud, dus je kon het verwachten. Terug aangekomen bij de lodge, eerst even al het water uit de schoenen halen en in de zon zetten. Toen was de lunch klaar, dus deed ik snel schone sokken en schoenen aan en nam ik plaats aan tafel. Weer was het gewoon lekker eten. Als eerste kregen we bieten met macaroni, daarna rijst met witte bonen en een soort draadjesvlees. Als laatste kregen we nog een stukje watermeloen. Ik heb niks te klagen over het eten tot nu toe! Wel over de hitte.... nou ja, klagen doe ik niet echt, wat je moet het gewoon accepteren. Maar ja, het is echt heet. Bewijs? De middagwandeling werd verlaat omdat het te heet was! Dus toen hadden we even rust en ben ik leer, even los van de groep, gaan zitten met Lente en hebben we onze dagboeken bijgewerkt. Rond half 3 ging dan de middagwandeling van start. Bij elke wandeling probeer ik zo ver mogelijk naar voren te lopen, het liefst direct achter de gids. Dus ook nu probeerde ik het en meestal lukte dit ok wel. Alleen jammer genoeg heb je er (nog) altijd mensen bij die moeten praten en in mijn hoofd gingen het alleen maar: “hou je kop, mensen!”. Ik ben hier voor het regenwoud en dan vooral voor de dieren. En zelfs nadat Piet ook al 2x had gezegd dat ze hun monden dicht moesten houden, stopte het jammer genoeg niet. Heel veel zagen we dus ook niet, wat me weer aan het denken zette. Ik had namelijk wel meer zichtbaar leven verwacht, maar goed dat ik weet dat je vaak weinig tot niks ziet. We kwamen wel een zeer bijzondere insect tegen. Eentje die de biologen nog maar 2x hadden gezien. Erg zeldzaam soort dus. Op het einde van de wandeling, werd gezegd dat we het laatste stukje moesten lopen zonder ook maar iets te zeggen. Prachtig vond ik dat! Dan hoor je pas het regenwoud. En jahoor... het was stil en nog geen 10 minuten laten vond onze Peruaanse gids (die voor de veiligheid achteraan lopen bij de wandelingen) een aap! Een brulaap! Boven in de boom. Fotograferen! De camera die ik had stelde niet scherp op zo’n grote afstand (vandaar dat ik liever een betere camera wilde, pap en mam ). Gelukkig hadden andere een (kleinere én) betere camera en hebben dus wel goede foto’s kunnen maken. Toen we terug waren en ik me even ging omkleden om die zweet kleren uit te doen, kreeg ik uit het niets een vervelende bloedneus die helemaal over mijn buik, zo mijn broek in liep. Maar goed dat wat niet zo erg. Nadat ik omgekleed en wel was, moest ik nog proefjes voor Tom zijn profielwerkstuk uitvoeren en daarna mochten we voetballen tegen de mensen van de lodge. Erg grappig, maar ook moeilijk, want die waren echt goed! Ik was daarna al wel behoorlijk moe, moet ik toegeven. Slapen dan even? Dacht het niet! We hebben nog wel wat dingen op de planning staan. Eerst kwam er een meneer langs om een uitleg te geven over een project dat hij hier in het regenwoud leidt. Best interessant, maar ik kon mijn ogen moeilijk open houden van de vermoeidheid. Toen het klaar was, gingen we eten. Eerst natuurlijk een soepje (asperge wat het volgens mij) en daarna rijst met een soort wokgerecht. Het toetje was een simpele maar lekkere perzik. Heerlijk gegeten. Lekker met Cecile en Jaime gekletst, nee niks mis mee! De avond was toen alleen nog niet om, wat inhoud dat er nog iets op de planning stond, maar wel iets super gaafs! We gingen kaaimannen zoeken. We zagen er heel wat, alleen vangen lukte niet, jammer genoeg. Na een tijdje, kwam een andere boot bij ons in de buurt en die vingen toen hun 2e kaaiman. Snel werd deze aan ons gegeven. Het was vervelend dat ik bij het informatieve deel helemaal aan de andere kant van de boot zat, maar goed, nadat ik het vroeg, kon ik er zelfs mee op de foto! Kei gaaf! Bij de tijd de we terug kwamen, was het al best laat en ik was kapot. Snel mijn bed in gedoken en snel proberen te slapen in deze hitte. Want ik lig hier om half 12 's nachts nog te zweten in mijn bed!
Dag 2: “Doorreis”
De dag begon weer lekker vroeg. Om 04:20 werd er op ons raam geklopt dat we op moesten staan. Aangezien ik toch lekker niks aan mijn uiterlijk hoefde te doen, stond ik om 04:30 beneden. Er was nog niemand van de Peru-groep klaar. Ik ging op een bankje in de binnenplaats zitten en begon een poes te aaien die aan kwam lopen. Na een paar minuten, kwam Bernd ook uit zijn slaapkamer. Langzamerhand kwamen er steeds meer mensen. Eerst haalde ik mijn hoofdbagage naar beneden en ging toen in de eetzaal aan een tafel zitten. Het ontbijt was erg lekker met brood, ham, kaas, jam en zelfs een eitje. Daarna de spullen pakken om ze naar de bus te brengen. Dis ging erg soepel door de goede samenwerking. Toen dezelfde busreis, maar nu andersom, naar de luchthaven van Lima. Ik vind het zo’n aparte, maar adembenemende stad, zo anders dan ik gewend ben, maar moeilijk te beschrijven wat er anders is. Het inchecken van de bagage was erg gemakkelijk en we hadden ook niet veel problemen bij de douane. Toen mochten we nog een “vrij zijn”, voordat we naar de gate zouden gaan. Hier heb ik voor het eerst deze reis mijn proefjes oor mijn profielwerkstuk gedaan. Terwijl ik bezig was, moesten we al naar de gate, maar dat maakte voor mij niet zo veel uit. Ik deed de laatste proefjes in de gate en had tijd genoeg aangezien ons vliegtuig minimaal een half uur vertraging had. Daarnaast was het wel spannend, aangezien er werd omgeroepen dat het weer in Cusco erg slecht was. Het bleek nog erger te zijn dan verwacht. We hadden uiteindelijk ongeveer een uur en een kwartier vertraging, maar gelukkig ging het daarna wel snel. Ik vreesde het ergste voor de vlucht... gelukkig iel het heel erg mee! Ik heb heerlijk van het uitzicht kunnen genieten. We hadden een tussenstop in Cusco, maar we konden wel in hetzelfde vliegtuig blijven zitten. De vlucht daarna had iets meer turbulentie, maar het was te handelen. En toen stapte we uit.....Bam! 31 graden C! Meteen zweten.... Welcome in the jungle! Snel wat foto’s schieten en dan de tassen naar de busjes brengen, die op ons stonden te wachten. Natuurlijk zat ik naast mijn bus-mattie Lente. De tocht was niet heel lang, maar wel ontzettend leuk. Ik keek mijn ogen uit en kwam er daarna achter dat ik heel de trip geen woord gezegd had. Toen stopte we bij een speciale brug en werd er een verhaaltje vertelt. Ook kwam er kort een meneer langs die de volgende dag een “toespraak” zou gaan houden voor ons. Toen liepen we een half uurtje naar de haven, waar de boten al volgeladen met onze spullen, lagen te wachten. Toen begonnen we met de boottocht. Prachtig om zo het regenwoud om je heen te zien. Maar het regenwoud is het regenwoud niet zonder regen. Nu was het al de hele tijd prachtig week, maar toen we een bocht door gingen, zagen we de regen hangen. En het was ook een flink buitje. Gelukkig zat ik aan de goede kant van de boot en werd ik niet erg nat. Het aparte is dat toen we de bocht uit waren, de regen ook weg was! Dat is pas een plaatselijke bui. We kregen ook lekker eten in de boot, wat goed vulde. Van tevoren was gezegd, dat het een lange boottocht zou worden.... nou dat was het zeker!! Ik weet niet precies de tijd hoe lang we hebben gevaren, maar reken op een tijd tussen de 4 en 6 uur, lang dus! Ik werd het langzamerhand ook wel zat al ik eerlijk ben, ook al was het super mooi. Er was wel één speciaal iets tijdens de boottocht. We zagen namelijk een Capibara-gezin. Cool! Nu begon het me echt door te dringen...ik zit in het regenwouden in Peru. Wauw!! Toen we eindelijk aankwamen bij de logde, konden we niet rusten (want toch raak je vermoeid van zo’n lange boottocht), want de tassen moesten een lange trap op. Dit ging niet heel soepel en ik wekte me in heet zweet om de tassen naar boven te krijgen. Toen moest alles nog naar de slaapkamers, maar dat was gelukkig niet zo ver. Snel moesten we ons bed een beetje klaarmaken, om daarna te gaan eten. Niet alles was lekker, vond ik. De soep was lekker, het hoofdgerecht niet en het toetje voel ook wat tegen. Ik heb wel alles opgegeten, behalve het saus-prutje van het hoofdgerecht. Na het eten was het snel DEET opsmeren, want we gingen nog een avondwandeling maken. Niet dat het nu de bedoeling was echt op zoek te gaan enz., maar meer als kennismaking met het regenwoud in de nacht. We zegen wel wat kleine leuke dingen zoals een ...., boomkikker, miljoenpoot, etc. Toen we terug waren, even lekker gedoucht en toen richting mijn bed. De volgende dag namelijk weer vroeg op voor een ochtendwandeling. Ben benieuwd!!
Zondag, 12 April 2015
Dag 3: “ 1e echte dag”
Dit zou de eerste echte dag in de jungle worden, Om 05:00 was ik al wakker, ook al hadden we de wekker op 05:30 gezet. Rond 5 voor half 6 stond ik maar op een maakte ik me klaar voor de ochtendwandeling. Tijdens de ochtendwandeling zagen we niet erg veel, alleen wat insecten. Of het dan de moeite waard was? Zeker! Dit kan ik niet jaarlijks doen, dus nu moet ik genieten. Toen we terug waren, was het ontbijt klaar. Lekker ontbijt was het! Boterhammetjes met ei, ham, kaas en jam. Smullen! Zeker als je er nog een bakje verse vruchten bij krijgt met drinkyoghurt. Daarna klaarmaken voor de langere wandeling van de dag, want dat was de planning voor de dag. 2 langere wandelingen in 2 groepen. Maar voordat we daaraan begonnen, zag ik nog even 6 hagedissen op het terrein van de lodge. Mijn eerste wandeltocht wat met John. Dat was wel fijn aangezien John niet zoveel lult als Piet. Het was echt een mooie wandeltocht, met als hoogteput, vind ik, de blauw-gele ara’s die ik zag. Jammer genoeg kon ik geen foto’s maken, omdat ik ze alleen langs zag vliegen. Ook waren er iets spannendere stukjes. Er was bijvoorbeeld een brug waar 1 persoon per keer overheen mocht lopen, want anders zou hij bezwijken onder het gewicht! Daarnaast was er ook een stukje waar we tot onze knieën in het water liepen. Toen baalde ik wel dat er geen laarzen in mijn maar waren op de lodge en mijn bergschoenen dus kletsnat werden. Maar ach, het is het regenwoud, dus je kon het verwachten. Terug aangekomen bij de lodge, eerst even al het water uit de schoenen halen en in de zon zetten. Toen was de lunch klaar, dus deed ik snel schone sokken en schoenen aan en nam ik plaats aan tafel. Weer was het gewoon lekker eten. Als eerste kregen we bieten met macaroni, daarna rijst met witte bonen en een soort draadjesvlees. Als laatste kregen we nog een stukje watermeloen. Ik heb niks te klagen over het eten tot nu toe! Wel over de hitte.... nou ja, klagen doe ik niet echt, wat je moet het gewoon accepteren. Maar ja, het is echt heet. Bewijs? De middagwandeling werd verlaat omdat het te heet was! Dus toen hadden we even rust en ben ik leer, even los van de groep, gaan zitten met Lente en hebben we onze dagboeken bijgewerkt. Rond half 3 ging dan de middagwandeling van start. Bij elke wandeling probeer ik zo ver mogelijk naar voren te lopen, het liefst direct achter de gids. Dus ook nu probeerde ik het en meestal lukte dit ok wel. Alleen jammer genoeg heb je er (nog) altijd mensen bij die moeten praten en in mijn hoofd gingen het alleen maar: “hou je kop, mensen!”. Ik ben hier voor het regenwoud en dan vooral voor de dieren. En zelfs nadat Piet ook al 2x had gezegd dat ze hun monden dicht moesten houden, stopte het jammer genoeg niet. Heel veel zagen we dus ook niet, wat me weer aan het denken zette. Ik had namelijk wel meer zichtbaar leven verwacht, maar goed dat ik weet dat je vaak weinig tot niks ziet. We kwamen wel een zeer bijzondere insect tegen. Eentje die de biologen nog maar 2x hadden gezien. Erg zeldzaam soort dus. Op het einde van de wandeling, werd gezegd dat we het laatste stukje moesten lopen zonder ook maar iets te zeggen. Prachtig vond ik dat! Dan hoor je pas het regenwoud. En jahoor... het was stil en nog geen 10 minuten laten vond onze Peruaanse gids (die voor de veiligheid achteraan lopen bij de wandelingen) een aap! Een brulaap! Boven in de boom. Fotograferen! De camera die ik had stelde niet scherp op zo’n grote afstand (vandaar dat ik liever een betere camera wilde, pap en mam ). Gelukkig hadden andere een (kleinere én) betere camera en hebben dus wel goede foto’s kunnen maken. Toen we terug waren en ik me even ging omkleden om die zweet kleren uit te doen, kreeg ik uit het niets een vervelende bloedneus die helemaal over mijn buik, zo mijn broek in liep. Maar goed dat wat niet zo erg. Nadat ik omgekleed en wel was, moest ik nog proefjes voor Tom zijn profielwerkstuk uitvoeren en daarna mochten we voetballen tegen de mensen van de lodge. Erg grappig, maar ook moeilijk, want die waren echt goed! Ik was daarna al wel behoorlijk moe, moet ik toegeven. Slapen dan even? Dacht het niet! We hebben nog wel wat dingen op de planning staan. Eerst kwam er een meneer langs om een uitleg te geven over een project dat hij hier in het regenwoud leidt. Best interessant, maar ik kon mijn ogen moeilijk open houden van de vermoeidheid. Toen het klaar was, gingen we eten. Eerst natuurlijk een soepje (asperge wat het volgens mij) en daarna rijst met een soort wokgerecht. Het toetje was een simpele maar lekkere perzik. Heerlijk gegeten. Lekker met Cecile en Jaime gekletst, nee niks mis mee! De avond was toen alleen nog niet om, wat inhoud dat er nog iets op de planning stond, maar wel iets super gaafs! We gingen kaaimannen zoeken. We zagen er heel wat, alleen vangen lukte niet, jammer genoeg. Na een tijdje, kwam een andere boot bij ons in de buurt en die vingen toen hun 2e kaaiman. Snel werd deze aan ons gegeven. Het was vervelend dat ik bij het informatieve deel helemaal aan de andere kant van de boot zat, maar goed, nadat ik het vroeg, kon ik er zelfs mee op de foto! Kei gaaf! Bij de tijd de we terug kwamen, was het al best laat en ik was kapot. Snel mijn bed in gedoken en snel proberen te slapen in deze hitte. Want ik lig hier om half 12 's nachts nog te zweten in mijn bed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
