Dag 12 & 13

Mijn excuses dat hij wat aan de late kant is, maar hier zijn dag 12 & 13!



Dinsdag, 21 April 2015
Dag 12: “Machu Picchu”

Ik werd wakker van de wekker en meteen daarna kwam er slecht nieuws. Sil was ziek. Dit was dus wel een beetje lastig, maar goed, het is niet anders. Meteen pakte ik alvast mij spullen in voor de dag. Het ontbijt was erg lekker. Beetje standaard geworden, maar niks mis mee. Daarna liepen we naar het plein en namen de bus. De busreis was erg mooi en ondertussen was ik steeds maar aan het zoeken naar.... Machu Picchu!!!! Dat was namelijk wat er op de planning stond om te gaan doen. Het moment dat je het voor het eerst ziet tussen de bomen door was al geweldig. Laat staan als je er dan ook echt staat. Eerst kregen we een praatje over Machu Picchu te horen en daarna werden we een paar uur vrij gelaten om alles te bezichtigen. Ik ging vooral met Julie en Inge op pad. Door het bewolkte weer, konden we geen foto’s met zon maken, maar we mochten blij zijn dat het niet regende. Dat regen kwam later. Gelukkig had ik al genoeg foto’s gemaakt, voordat de regen losbarste. We hadden geluk dat de regen pas kwam toen we weg moesten. Voordat ik echt het “terrein” verliet, zette ik een echte Machu Picchu-stempel in mij paspoort. Altijd leuk om te hebben. Stiekem begon ik ondertussen te hopen dat we niet naar beneden zouden lopen, vanwege de regen, maar dat we de bus zouden nemen. Het antwoord liet nog op zich wachten, want eerst moesten we even lunchen. Bij Machu Picchu kregen we drinken met een hamburger. Ik had Cola en een heerlijke, erg grote hamburger. Die was zo weg! Later bleek dat er nog 2 hamburgers over waren, waarvan ik een halve opeiste. Toen iedereen zich vol gegeten had, kwam het antwoord.... We gingen gewoon (in de stromende regen) naar beneden lopen. Tijdens de afdaling nam ik weer lekker mijn eigen momentje door wat voor de groep uit te lopen. Vreemd genoeg genoot ik van de regen. Ik vond het een heerlijke wandeling. Toen ik aankwam bij het hotel, probeerde ik mezelf en mijn spullen een beetje te drogen. Ondertussen pakte ik mijn tas zo ver mogelijk in. Toen iedereen klaar was voor het vertrek, gingen we de trein in. Ik moet even zeggen, het was echt een mooie trein! Ik kreeg wel wat last aan mijn maag, aangezien de trein enorm veel schudde. Later bleek dat ik niet de enige was die last had. 2 mensen moesten in de trein overgeven. Vervelend! Een beter woord weet ik niet. De trein stopte voor ons in Ollantaytambo waar we onze hoofdbagage ophaalde. Voordat we zouden doorreizen, zag ik nog wat vreemde vieze dingen, maar goed, laten we het daar maar niet over hebben. In de bus kregen we genoeg lekker eten en het verbaasde me hoe kort de reis naar Patacancha was. Ik was heel erg benieuwd hoe het daar zou zijn. Het aankomen was in ieder geval al erg leuk. Voor de bus was het moeilijk in het dorp te komen vanwege de modder, dus al snel stonden veel kinderen ons op te wachten. Zo leuk! De kleding vond ik ook zo speciaal. Zo kleurrijk. Toen wist ik al dat ik zoiets voor mam thuis wilde kopen. Daar aangekomen wilden we natuurlijk zo snel mogelijk onze spullen in de slaapzaal/klaslokaal leggen, zodat we konden gaan kennismaken. Dit was dan ook precies wat er gebeurde. Er was een kampvuur gemaakt waar je omheen kon gaan zitten. Eerst was het dat onze groep de kinderen uit Patacancha gescheiden zaten, maar nadat ik een meisje op schoot had genomen, begon iedereen zich te mengen. Rond het kampvuur werd er gezongen, praatjes gehouden en gelachen. Nadat alle “belangrijke mensen” aan het woord waren geweest, moesten we onze dans opvoeren. Dit verliep niet helemaal soepel, maar het was wel grappig. Door onze dans kwam iedereen echt los en niet veel later stond iedereen te dansen. Het was een geweldige avond. Echt heel leuk! Op het einde was ik wel moe en voelde me niet helemaal goed. Ik ging dus maar op bed liggen in de hoop dat ik snel zou slapen.... Nou, niet dus, hè! Om 00:00 sliep ik nog steeds niet, dus het zou een lange nacht worden.....

Woensdag, 22 April 2015
Dag 13: “Vertrek Patacancha”





De ochtend begon wel heel vroeg, aangezien ik om 00:00 nog niet sliep. Het slapen liet nog even op zich wachten. Toen ik om 02:00 nog steeds wakker lag van de kou en buikpijn, nam ik maar een paracetamol. Dit hielp wel, want een half uur/drie kwartier later, viel ik toch in slaap. Om 05:00 werd ik weer wakker omdat ik naar de WC moest.... fijn. Daarna probeerde ik weer te slapen, maar dat lukte niet. Mijn schouders en heupen deden echt te veel pijn (zo’n matje is echt niks voor mij.... net zoals een slaapzak!). Toen ik om 06:00 nog steeds niet in slaap gevallen was, ging ik maar uit bed en mijn tas zachtjes inpakken. Buiten was het erg mooi weer en de zon begon net over de bergrug heen te komen. Dit gaf een mooi effect. Een klein goedmakertje na een vreselijke nacht. Ik ging op een muurtje mijn dagboek schrijven, aangezien ik de dag ervoor geen tijd had. Al snel kwam er een jongetje naast me zitten die hele verhalen in Spaan tegen me begon te vertellen, waarvan ik misschien 10/20% snapte. Leuk was het zeker wel! Van hem kreeg ik zelfs stukjes brood, die echt heel lekker waren!. Langzamerhand kwamen steeds meer mensen naar buiten. Het ontbijt was niet zo heel lekker. De pap die we kregen, vond ik niet lekker, het brood was wel lekker, maar er was veel te weinig jam. De boordjes die we erna kregen, waren wel lekker. Toen moesten we opeens snel onze spullen pakken, aangezien de lessen bijna begonnen. Wanneer iedereen klaar was, kregen we een korte rondleiding van de school buiten de klaslokalen om. Zo gingen we naar een moestuin, caviafokkerij en een practicumlokaal. Daarna deden we een wandeling rondom het dorpje. Leuk om te zien hoe de mensen leven in vergelijk met ons als westerlingen. Teruggekomen bij het pleintje, waren een aantal meiden aan het voetballen tegen de meiden van Patacancha. Snel legde ik mijn fototoestel weg, om mee te kunnen doen met de jongens toen de meiden klaar waren. Eerlijk gezegd had ik “de tegenstanders” flink onderschat, ze waren namelijk erg goed! Het was een beetje onduidelijk, maar ik was er heilig van overtuigd dat wij verloren hadden. Na de wedstrijd, schreef ik weer een stukje in mijn dagboek totdat we lunch kregen. De lunch was best lekker. We kregen wat groente, rijst, prutje waarvan ik geen idee heb was het was en wat aardappelpuree. Dat laatste vind ik niet zo lekker, ben ik achter gekomen deze reis. Na de lunch moesten we naar het pleintje komen om afscheid te nemen van de mensen uit Patacancha. Bij het afscheid kregen we nog cadeautjes van hun en wij gaven hun ook onze cadeautjes. Na iedereen individueel gedag te hebben gezegd, brachten we onze tassen naar de bussen. Ik moest nog een extra keer lopen om de 52 machetes, die wij als groep besteld hadden, op te halen. Toen dat geregeld was, vertrokken we, via Ollantaytambo, naar Cusco. Alweer was de reis prachtig! Aangekomen bij het hotel, waar we eerst ook gezeten hadden, verdeelden we de kamers. Meteen ruimde ik mijn spullen op om troep te voorkomen. Ik had erg honger, maar eten gingen we nog niet. Eerst kregen we een lezing van een mevrouw. Ik denk dat iedereen wel geïnteresseerd zou kunnen luisteren, maar nu was dat erg lastig aangezien het ijskoud was (de lezing werd buiten gehouden) en iedereen honger had. Na de lezing ging iedereen snel iets warms aantrekken (ook al hielp het niet heel erg) en daarna snel naar het restaurant. Hier at ik avocado, pizza en chocoladebaronie, wat niet mis was! Nog voordat iedereen klaar was, vertrok ik met een groepje (om 23:00!!) terug, om zo snel mogelijk mijn warme bed in te gaan.